بزرگترین اکتشاف من این بود که فهمیدم فرزندم یک مهمان است. بعد از این، مهمترین چیز نزد من آرامش خاطر من و اوست...
تبدیل کار تربیتی به عشق، حذف رقابت به هر شکل از محیط تربیتی، جایگزین کردن مشارکت در همهی کارها، پرهیز از هر گونه داوری...
والدین هرقدر "نصایح درخشانتری" ارائه دهند، کودکان خاموشتر و راکدتر میشوند.
یادمان باشد برخی خطاهای کودکان به خاطر شیطنت و یا کنجکاویهای کودکانه است.
«خویشتنِ هر فرد از لحظهی تولد تا دوران بلوغ هفت مرحله دارد»
دیدگاه او به انسان دیدگاهی خوشبینانه و سرشار از حس همدردی است.
بهتر است به جای تمرکز بر اشتباهات فرزندان، که سبب دلسردی آنها میشود، بر روی کارها و موارد قابل قبول آنها تکیه کنیم.
تلاش برای اینکه گفتگو و رفتار والدین صلحآمیز، محترمانه و دور از رقابت باشد، سازگاری بهتر کودک با شرایط را درپی دارد.
آیا میدانستید با انجام یکسری اقدامات ساده میتوانید کودکان را اهل مطالعه کنید؟
ما به عنوان والدین، مشاور و مربی فرزندانمان لازم است بدانیم که او در واقع چه کسی هست یا نیست!
چرا کودکان کارهایی را انجام می دهند که مورد پسند والدین نیست؟
نحوه صحبت و رفتار ما با کودکان میتواند تأثیری عمیق و جبرانناپذیر روی ذهن و روان آنها داشته باشد.